Hoeveel verdien je nu écht?

Dag lezer,

Zo. Het was een dramatische week voor de democratie. Wat moet je daarmee als schrijver van een simpel nieuwsbriefje over geld, overconsumptie, klimaat en dergelijke?

Geen idee. Niet dat het niet relevant is. De bestrijding van klimaatverandering heeft een dreun gekregen, en de miljardairs zijn aan de macht. Overconsumptie zal (naast het afbreken van de democratische rechtsstaat) een van hun doelen zijn, daar worden ze immers nog rijker van, en social media hun bijzonder krachtige wapen.

Het goede nieuws: terugvechten werkt. Dus als ik een oproep mag doen, dan graag dit. Verzin een manier om terug te vechten. Een die verder gaat dan braaf recyclen en minder vliegen. Sluit je ergens bij aan. Ikzelf heb ook nog geen concrete vorm bedacht, maar:

1. Het is nodig.

2. Het kan.

Goed. Genoeg grote woorden. Een van de vele dingen die de afgelopen twee weken gewoon zijn doorgegaan, is Mevrouw Hoefnix! Stug doorkletsen, dat doet ze. Twee keer per week. Dus ook in deze nieuwsbrief weer vier blogposts over minder uitgeven, meer vermogen opbouwen en een zinniger leven leiden.

Een stuk dat wat stof* deed opwaaien, is de tirade tegen de Dodge RAM pickup trucks die je steeds vaker ziet in mijn stad. Amsterdam is toch niet een plek waar je veel balen hooi of jongvee hoeft te vervoeren, maar dat houdt sommige mensen niet van het kopen van een peperduur en zwaar vervuilend ding dat niet in een parkeervak past. Een bijzondere combinatie van plattelandsnostalgie en P.C. Hooftstraat-patserigheid.

*Stof in die zin dat sommige mensen het met mij oneens waren in de comments. Voorlopig nog geen doodsbedreigingen.

Verder is het shopping-spitsuur dat ‘de feestdagen’ heet weer begonnen, en daarom een pleidooi om je kerstspullen bij de kringloopwinkel te kopen. Scheelt geld, en de Action hoeft geen nieuwe zooi te laten maken.

Het meeste wat we nodig hebben, bestaat immers al lang. Sterker nog: het meeste wat we nodig hebben, hebben we al lang. Hoefnix las een boek van Bill Bryson dat eigenlijk heel ergens anders over gaat, maar waarin Bryson toch, al kuierend door een Brits dorp, precies verwoordt wat een opluchting het is om alles al te hebben.

En als klap op de vuurpijl aandacht voor de onmisbare Vicki Robin. Oma van de FIRE-beweging, maar anders dan de anderen. Haar boek ‘Your money or your life’ laat zien dat de meeste mensen beheerst worden door hun geld, in plaats van andersom. En het is een serie oefeningen om daar wat aan te doen. Ik deed één van die oefeningen: het uitrekenen van mijn ‘echte uurloon’. Als je beseft wat je baan je kost, welke keuzes maak je dan?

In haar boek noemt Robin voorbeelden van mensen die hun leven drastisch omgooiden toen bleek hoe veel van hun verdiende geld ze rechtstreeks weer aan hun baan uitgaven: kinderopvang om te kunnen werken, auto en benzine om naar het werk te kunnen rijden, kleding om op het werk te dragen, bezorgmaaltijden omdat je geen tijd hebt na je werk om te koken, gezondheidsschade door stress, enzovoorts. Eigenlijk stelt ze de aloude vraag: werk je om te leven, of leef je om te werken? ‘Are you making a living, or are you making a dying?’

De uitkomst van mijn eigen rekensom was minder dramatisch. Maar wel leuk om te doen. En het is zeker een aanrader om ook eens het puzzeltje te leggen. Mocht je naar aanleiding van deze blogpost ontslag hebben genomen om je dromen na te jagen, laat het me weten!

Tot over twee weken! En vergeet niet: doe iets.

Groeten,

Mevrouw Hoefnix